Er zit een luchtje aan...

En gelukkig is het een lekker (kerst-)luchtje!
Gisteravond kreeg ik een "bloemschik-workshop" van de overbuuf, van ladybug en co. Vorig jaar had ik me met buuf al eens gewaagd aan een kerstkrans. In de tijd dat ik 1 krans maakte, maakte zij een krans en volgens mij 2 stukjes voor de woonkamer... een leuke bezigheid in de donkere dagen voor kerst. Dit jaar ging ik voor de kerststukjes en zij voor de krans.

Over het resultaat ben ik redelijk tevreden, maar de eucalyptusgeur in huis is echt heeeeeerlijk. Omdat er in de (uitklapbare, sorry) boom dit jaar geen ballen, maar vrolijke Petits Pirates kersthangers hangen, heb ik de ballen maar ergens anders opgehangen, zie hieronder. Zo hangen ze veilig voor grijpgrage peuterhandjes en mooi boven de eettafel.
En de zelf gefabriceerde kerststukjes zorgen toch voor een natuurlijke dennenlucht, mmm.

Draagbare stoffen speel-kerststal!

Deze blog had veel titels kunnen hebben, maar er is er maar 1 die de lading dekt en dat is bovenstaande.

Toen ik op internet deze tutorial zag, was ik gelijk verkocht. Dat moest ik maken en snel ook (werd er hebberig van!). Het moest natuurlijk wel een jongensvariant worden, want de oudste piraat (bijna 4) heeft daar met vlagen een uitgesproken mening over. Ik dacht aan iets met auto's (hoe voor de hand liggend?), maar dat werd het niet...

Vorig jaar kochten we voor onze jongens de kerstfiguren van Playmobil. Maar omdat de kleinste toen nog echt te klein was, bleven de doosjes ongeopend in de 'pakjeskamer'. Dit jaar is het wel een geschikt cadeau.

Jozef en Maria hadden echter geen stalletje en konden nergens terecht, omdat de herberg vol was. Dus dacht ik "laat ik dat jonge stel eens helpen!".
Het stoffen poppenhuis werd dus een ... kerststal! Ideaal om de poppetjes in op te bergen, super om mee te spelen en mee te nemen. Echt een aanrader, want simpel te maken.

Tot mijn grote spijt ben ik soms het type 'grote stappen snel thuis'. Zodoende werd de binnenzijde van een dakdeel bruin in plaats van groen. Ik denk dat mijn jongens het me dat wel vergeven ;-)Maar wat ik mezelf waarschijnlijk niet vergeef, is dat ik knopen en elastiek heb gebruikt om te sluiten. Niet echt hufterproof (lees: jongens-peuterproof). Klitteband was beter geweest...

Bijna december en dus...

bijna cadeautjes, bijna gluhwein, bijna sneeuw (?) en bijna... KERSTMIS!

Zodra de Sint zijn boot naar Spanje vaart verwelkom ik de kerstman hier in huis. En dat wordt dit jaar helemaal anders.  Dit jaar geen boom met zilveren ballen, maar een Petits Pirates-boom!!!

Jammer genoeg kan ik jullie nog geen foto laten zien van het ongetwijfeld geweldige eindresultaat, dat volgt later.  Een kerstboom in huis in november gaat dit piraten-gezin ook wat ver!

Maar omdat het maken van al die kerstversiering de nodige tijd in beslag neemt, begon ik lekker op tijd. Dus hierbij show ik u met trots:

de unieke Petits Pirates kerstboomversiering, geen hanger is hetzelfde. 

Ik maakte ook nog een aantal van die heerlijke vogels voor de kerstboom. Ik ben ze vergeten te fotograferen.

Ik vind het maken van deze vrolijke kersthangers behoorlijk verslavend, dus er zal ongetwijfeld nog meer volgen....

Out of the blue... ipod-sleeve en camerahoesje

Hoewel ik net 1 kerstproject heb afgerond (foto's volgen, echt waar!) en het volgende kerstproject geknipt wordt, had ik out of the blue een brainwave.

Ik nam vandaag foto's van mijn piraatjes/pietjes en haalde wederom mijn compacte Canon Ixus uit de tas. Ineens bedacht ik... "wat een lelijk camerahoesje eigenlijk". 

Ik gebruik het al jaren en ineens vroeg ik me af waarom eigenlijk. Stof en benodigde materialen puilen mijn kast uit. Snel aan de slag, knippen, verstevigen, tussenvulling erbij, stikken en zie hier de verbetering... 

En omdat ik toch bezig was, heb ik ook gelijk maar een ipod-hoesje van dit heerlijke stofje gemaakt. Ik heb er nog meer plannen mee, maar eerst die kerstspullen afronden... Oooh, waarom heeft een dag maar 24 uur???

 

Lieve slofjes voor dito baby

Voor een lief klein nieuw nichtje maakte ik dito slofjes...

Het patroon haalde ik hier vandaan. Waar de tutorial overigens ook gewoon in het engels te vinden is.

Het was mijn eerste echte ervaring met leer. Dus gewapend met een leernaald liet ik mijn simpel Singer-machientje eventjes door 3 lagen leer zoeven. En tsja... dat vond 'ie niet altijd leuk. Maarrr dat was niet aan het eindresultaat af te zien.
Ik was zeer tevreden!

Ik werk trouwens nog even snel verder aan mijn vrolijke kerstboom-project. Hopelijk dit kan ik jullie dit weekend al meer showen.

Een tussendoortje, weer een sleutelhanger

Wat wil een juf graag in een surprise-cadeau??? Een echte petits pirates-sleutelhanger natuurlijk... Het werd een sjieke leren uitvoering.

Hopen dat ze deze blog niet leest ;-)

En terwijl de geur van verse pepernoten onze keuken vult, zwarte piet aan het raam hangt en ons hartje vol verwachting klopt... maak ik al iets voor de kerst. Het is een flink project dus nog even geduld!

Even geduld a.u.b.

Hier wordt gewerkt, hard gewerkt... maar u moet nog even op het resultaat wachten.
Dus; even geduld a.u.b.

Kraamcadeautjes die wel gegeven kunnen worden...

Zo moeilijk is het natuurlijk niet... je spullen in de kast opbergen, zodat de kleine piraten het niet zien.
Want ook al is de oudste 3, zelfs een labeldoekje dat gemaakt is door mama is nog altijd interessant.
En ze blijven schattig die zachte knuffelkonijntjes...

Blauwe bunnie & IJskonijn

Het kraamcadeau dat nooit gegeven kan worden.

Hier zou eigenlijk de aangekondigde blog komen over iets wat niet mijn ding is; jongenskleding maken. Maar omdat foto's maken van een weigerend model/piraatje ook niet mijn ding is, hebben jullie deze van mij te goed.
In plaats daarvan een blog over het kraamcadeau dat nooit gegegeven kan worden. Niet omdat het slecht gelukt is, maar omdat het niet gegeven mag worden. De kleinste piraat zag het konijn toen het nog maar 1 oor had. Op dat moment besloot hij zich erover te ontfermen. En ja, zeg dan nog maar eens dat het konijntje een ander huis gaat krijgen...
Dat kan deze mama niet over haar hart verkrijgen. Ik zal nog een nieuwe moeten maken. En zeg nou zelf, is íe niet schattig!?

Het patroon vond ik hier. Ik deed er wel zeker langer dan een uurtje over, mijn naaimachine en dit fijne badstof/nicky velours (?) was geen fijne combi.

Ee-twie-tjes

"Mama, wat ben je aan het maken?"vroeg de grootste piraat. "Een pennenzakje en een make-uptasje. Dat noem je ook wel een etuitje." Maar hoe schrijf je dat eigenlijk??? 

Het waren een van mijn eerste experimentjes met een rits en ik moet zeggen... ben er tevreden over, zo zonder patroon of tutorial. De stofjes zijn heerlijk vrolijk en dieper van kleur dan op de foto's.  De voering van het make-uptasje is felroze.
De uiltjesstof is gecombineerd met een zachte bruine babyrib en gevoerd met een blauwe ruit.

Iets nuttigs en iets moois

Voor mijn piraten maakte ik een placemat van tafelzeil, niet echt vernieuwd of schokkend onderscheidend, maar wel fijn en heel nuttig.
Omdat mijn jongste piraat werkelijk ieder eetmoment tot kliederkunst verheft ligt er al meer dan een jaar (onafgebroken) een kitsch tafelzeil met aardbeien op onze eettafel. En dat zeiltje was ik meer dan spuugzat... (Zo, dat kwam uit mijn  tenen, he!) We hebben namelijk zo'n mooie tafel en nu kan ik hem weer zien.

Daarnaast maakte ik een nieuwe armband van kralen uit een oude ketting en een oude armband. En wat is er nou fijner dan iets nieuws zonder er een cent aan uit te geven?!

Rood met witte stipjes e.v.v.

Voor een heel lief meisje maakte ik een rood lampenkapje met witte stipjes, niets nieuws voor mij. Het overtrekje bleek echter veel te donker op zo'n smal kapje. Het werd dus een kapje rood met witte stippen EN wit met rode stippen.
Het matcht super bij haar PIP-behang!

Helaas hebben mijn piraten geen interesse in lampenkapjes met froezels en balletjes. Ik word er zelf wel helemaal vrolijk van!!!

Voor de babykamer

Nee, nee, nee... er is geen piraat op komst, laat daar geen verwarring over bestaan. Maar voor de baby van een vriendin maakte ik dit:

Ze prijken nu aan Ot zijn slaapkamerdeur en zijn mama heeft er al veel leuke reacties op gehad. De ophanglintjes zijn van Lief!, wat wel wat misleidend bleek. Nee, dit is niet van Lief! dit is van Petits Pirates!!!
En wie zijn zoon Lodewijk-Willem noemt kan ook stoffen letters aanvragen hoor! Dan kort ik het gewoon af naar L W ;-) .

Tijd voor tasjes

 De tweeling van mijn zus wordt vier. Gisteren zijn ze geboren (voor mijn gevoel dan...) en dit weekend zijn ze jarig en worden ze vier. En dat betekent; naar de basisschool. En dat betekent; dagelijks beker en bakje mee. En dat betekent; tante maakt tasjes! Een lief rugzakje met naam voor haar en een stoere postmanbag voor hem, ik hoop dat ze er blij mee zijn.

Overwinterende vogels

Nee, hier geen blog over pinda's rijgen of vetbollen maken voor de komende wintermaanden. Een tijdje terug zag ik hier een fantastische mobile met vogels. Ik vond het direct een geweldig simpel idee en niet te vergeten erg makkelijk om te maken. Met slechts een paar restjes stof kunnen deze birds bij jou in huis overwinteren.
De oudste piraat was wel enigzins teleurgesteld (lees: boos) dat ik zijn grootste tak in bruikleen nam, maar ja... zo hebben we er allemaal plezier van! Toch?

Het balanceren van de takken (3) was niet zo simpel als de site deed vermoeden. Maar ik smokkelde wat door een enkele vogel met wat rijst te verzwaren. En het lijkt redelijk te gaan. Nu het moeilijkste deel: ophangen aan een plafond, want daar moet eerst ergens een haakje in...

Dino en Co

Onze kleinste piraat heeft nog een babykamertje, al heb ik al lang geleden moeten constateren dat hij geen baby meer is... Zijn brabbeltaal heeft zelfs geleid tot de naam op mijn labeltje en de titel van deze blog. 

's Ochtends kijkt hij regelmatig naar Plop & Co van Studio 100. Zijn grootste vriend werd Piet Piraat. Dit werd door hem vertaald in peutertaal "Pieteraat" en door mama vertaald in "Petits Pirates". Ja echt, zo is het gegaan... 

Maar goed, terug naar die babykamer want daar sluipen steeds meer grote jongens dingen binnen; blokken, boten, Duplo. Hoogste tijd voor zijn eerste dino's! (Noot van mama; uiteraard passend bij zijn te schattig nieuwe pyjamaatje.)

Mag ik ze voor stellen: Dino en Co; de nieuwste vrienden van de kleine Pieteraat!

Regen op maandag

En wat doe je als het regent op maandag (terwijl de kids vakkundig een prefab-tent slopen)? Juist, je legt de laatste hand aan de sleutelhangers. Of is dat didactisch niet verantwoord?
Zie hier het resultaat van deze regenmiddag... Tadaaaa!!!

Hopelijk worden er veel kids en grote mensen vrolijk van!

De sleutelhanger-challenge

De moeder van de piraten is in het bezit van een enorme tas (vroeger enkel voor luiers en spuugdoekjes, tegenwoordig voor rozijntjes, lollies, fototoestel en Ipod). In die tas is deze moeder met regelmaat van de klok haar sleutels kwijt. Tijd voor een vrolijke, opvallende sleutelhanger dus! Dit... was het eerste exemplaar. Uiteraard uitgerust met een origineel Petits Pirateslabeltje.

Omdat er misschien meer animo voor een vrolijke sleutelhanger is;
Sleutelhangers te koop:  4,95 euro per stuk

Al snel volgden er leuke reacties op de sleutelhanger en de productie kwam op gang. Ik maakte ze voor mannen en jongens, voor mevrouwen en meiden en zelfs voor peuters!


Nu ben ik bezig aan 50 sleutelhangers, in alle soorten en smaken! Een ware challenge dus, want ze worden met veel liefde gemaakt.  De tussenstand: 36 af, nog 14 te gaan...





Welkom!

Welkom op de blog van Petits Pirates! Hier etaleert de moeder van 2 kleine piraten haar maaksels en creatieve uitspattingen. En dat lijkt niet zo ingewikkeld, maar hoe werkt dat eigenlijk, bloggen? Waar eindig je en waar begin je? Bij het begin dan maar...

Deze moeder is al jaren in het bezit van creativiteit en een naaimachine, maar kwam lange tijd niet verder dan een lakentje voor het ledikantje van de oudste piraat. Pas bij de komst van onze tweede zoon kwam ik goed op stoom.
Het begon allemaal echt met een lampenkapje voor de babykamer van de jongste piraat. Ik kon in de winkel niet vinden wat ik zocht (of ik vond het te duur), dus ging ik aan de slag. Met bevredigend resultaat!

Bloggen zal ik gaandeweg ook wel leren. En mocht je op deze pagina's iets tegenkomen waarvan je denkt "dat wil ik ook!"of "dat wil ik ook maar dan net anders!", mail me of laat een reactie achter. Wordt dus vervolgd...